Maar liefst 90 procent van alle huidige data ter wereld is in de afgelopen twee jaar gegenereerd, en deze groei versnelt alleen maar door trends als cloud computing, social media, mobiliteit, big data en the internet of things. Deze trends leggen een behoorlijke druk op managers van datacenters, die nu ook nog met lage of krimpende ict-budgetten te maken hebben.
Alles wijst erop dat het software defined data center (sddc) de helpende hand kan bieden. Sddc kent drie steunpilaren: rekenkracht, opslagcapaciteit en netwerktechnologie. Het concept belooft grotere schaalbaarheid, beschikbaarheid en flexibiliteit tegen lagere totale eigendomskosten. Bedrijven als Amazon, Google en Facebook omarmen sddc.
VMware, Microsoft en de open source-gemeenschap hebben het afgelopen decennium de rekenlaag van de gemiddelde it-infrastructuur aanzienlijk veranderd. Het is nu de beurt aan de storage- en netwerklaag. Hoewel software defined networking (sdn) al een aantal jaar als ‘the next big thing’ gezien wordt, blijven de marktrespons en klantenacceptatie achter bij de verwachtingen. De belangrijkste spelers binnen de branche zijn nog altijd bezig met de afstemming van alle technologische componenten voor complete sdn-oplossingen. Wat opslagtechnologie betreft ligt dit heel anders.
Herhaling van zetten
Klanten beginnen de voordelen op te merken van software defined storage (sds), die een einde kunnen maken aan belangrijke pijnpunten op het gebied van schaalbaarheid, beschikbaarheid, flexibiliteit en de kostenstructuur. Het is daarom voor veel storageleveranciers aantrekkelijk om hun aanbod te ‘sds’en’. Maar veel software toevoegen aan hardware (zoals bij de meeste storage arrays gebeurt) kan een product misschien software-based maken, maar dat is niet hetzelfde als software-defined. Ook kan het toevoegen van een extra beheer- of abstractielaag aan niet-open hardware (denk aan EMC ViPR) er mogelijk toe leiden dat er meer software aan klanten wordt verkocht, maar dat maakt de oplossing evenmin software-defined.
Wat leveranciers van legacy storage-oplossingen doen, lijkt sterk op wat de Unix-leveranciers van weleer (zoals Sun, HP en IBM) deden toen ze virtualisatiemogelijkheden en beheersoftware toevoegden aan hun legacy besturingssystemen om de concurrentie met VMware aan te kunnen gaan. Hoewel hierbij vanuit technologisch oogpunt sprake was van interessante uitbreidingen van legacy-systemen, waren het de oplossingen van VMware op standaard, Intel-gebaseerde servers die werkelijk de deur openden voor software defined computing en voor een permanente verandering zorgden van de kostenstructuur. Hetzelfde geldt voor sds.
Als software defined storage op een juiste manier wordt toegepast, kunnen bedrijven een schaalbare, betrouwbare en krachtige, functierijke opslaginfrastructuur ontwikkelen op basis van een breed scala aan (betaalbare) industriestandaard hardware. Sds is daarmee veel meer dan ‘de nieuwste technologische innovatie’. Het stelt klanten in staat om dingen te doen waartoe ze eerder niet in staat waren en heeft een grote impact op de kostenstructuur voor zakelijke storage. Ook maakt sds het voor bedrijven mogelijk om op dezelfde manier met hun opslagcapaciteit om te gaan als met hun gevirtualiseerde ict-infrastructuur. Ze kunnen een software-stack selecteren voor al hun opslagservices en de onderliggende, branchestandaard hardware moeiteloos wijzigen als de kosten, schaalbaarheid en prestatie-eisen daarom vragen. Sds zal voor een doorbraak zorgen in de storage-branche door een einde te maken aan vendor lock-in, zonder dat het ten koste gaat van beschikbaarheid, betrouwbaarheid en functionaliteit.
Ondersteuning
Vanuit technologisch perspectief moet sds ondersteuning bieden aan ieder ecosysteem (VMware, HyperV, Openstack en Cloudstack) en elk toegangsprotocol (op basis van blocks, files en objects). Sds-implementaties moeten kunnen draaien op veel verschillende hardwareconfiguraties, of het nu gaat om een omgeving die louter op flashdrives of schijven is gebaseerd of een combinatie daarvan. Sds-oplossingen met een sterk open source-dna zullen een actieve gemeenschap van gebruikers en programmeurs aantrekken. Het open karakter van sds zal een steeds grotere rol gaan spelen naarmate klanten overstappen op software-stacks die gebruikmaken van technologieën zoals cloud computing, hyperscale, big data, NoSQL, flash-hybride, volledige flash-systemen, object stores en intelligent automation.
Zoals gezegd zal het sddc nieuwe niveaus van schaalbaarheid, beschikbaarheid en flexibiliteit bieden tegen aanzienlijk lagere kosten dan nu mogelijk is. Aangezien opslag een cruciale rol speelt binnen het sddc, zal het gebruik van sds in 2014 een snelle groei gaan maken. Dit wordt het jaar van wat men over het algemeen software defined everything (sdx) noemt. Als alle bouwstenen - software defined compute, storage en networking - op hun plaats liggen, zullen bedrijven niet langer vastzitten aan een duur contract met een specifieke leverancier. Ze zullen eenvoudiger kunnen uitbreiden, sneller kunnen innoveren en nieuwe oplossingen efficiënter op de markt kunnen brengen. Sddc is meer dan een trendy technologisch fenomeen. Het kan grote veranderingen aanbrengen in de kostenstructuur van datacenters en bedrijven de vrijheid bieden om meer in hun eigen onderneming te investeren.
