Ontbrekende en slecht geteste IPv6-functionaliteit in netwerk-apparatuur en -software vormt het belangrijkste struikelblok voor providers om over te schakelen op IPv6. Dat blijkt uit een onderzoek onder 769 Europese providers in juni 2010. Ook missen providers documentatie over migratie-strategieën.
Het onderzoek werd uitgevoerd door Maarten Botterman van GNKS Consult in opdracht van RIPE NCC. Die organisatie deelt de IPv4- en IPv6-adressen uit voor Europa, het Midden-Oosten en Centraal-Azië.
'Product-specifieke problemen komen nog steeds geregeld voor', zo schrijft de onderzoeker. Dit probleem wordt bovendien meer als een struikelblok ervaren dan een jaar geleden. Tegelijkertijd ervaren de technische beheerders binnen providers het als lastiger om budget vrij te krijgen voor de overgang naar IPv6. Waar in 2009 nog 17 procent budgetproblemen rapporteerde, is dat aantal nu gestegen tot 29 procent.
Door jaarlijks de implementatie, problemen en plannen op het gebied van IPv6 te meten, probeert RIPE NCC een beeld te krijgen van de algemene Europese trend. Dat gebeurt deels door een enquête onder provividers, deels door een aantal onder hen te interviewen. De resultaten werden voor het eerst gepresenteerd op een vergadering van regionale internetregistry RIPE NCC op 15 november in Rome.
Waarom IPv6?
Een internetadres bestaat uit een aantal cijfers. Bij het internetprotocol versie 4 (IPv4) zijn vier miljard combinaties mogelijk. Dat zijn er onvoldoende om alle apparaten ter wereld van een ip-nummer te voorzien. Daarom is een nieuw internetprotocol ontwikkeld: IPv6.
De voorspellingen lopen uiteen, maar de meeste instanties gaan er vanuit dat er in de loop van 2011 geen IPv4-adressen meer zijn. Voor die tijd moet worden overgestapt op IPv6. Als dat niet gebeurt, zullen de delen van het internet die alleen IPv6 ondersteunen, niet voor iedereen toegankelijk zijn. Wie de overstap naar IPv6 nog niet heeft gemaakt, kan dan niet meer communiceren met het 'IPv6-only' deel van het internet.
