We mogen vandaag weer stemmen. Ik weet al waar ik op ga stemmen. Dit weet ik vaak al ver van te voren. Ik snap daarom die zwevende kiezers, die vlak van te voren nog niet weten waar ze op gaan stemmen, nooit zo goed.
Als je vlak van te voren niet weet wat je gaat stemmen, stem dan helemaal maar niet. De kans dat je namelijk na een kwartier al spijt hebt van je stem is dan namelijk best wel groot. Ik heb dat altijd als ik moet kiezen uit verschillende soorten schepijs. Na één lik van mijn kersenyoghurtsmaak denk ik al, nee ik had toch gewoon de vanille met karamel-smaak moeten nemen.
Referendum XXL
Waarom stemmen we niet gewoon via de stemwijzer? Je vult een aantal vragen in en de stemwijzer bepaalt je stem. Een soort referendum XXL. Ik weet wel waarom we dit niet doen omdat, zodra er een nieuw kabinet gevormd is, ze ineens met beslissingen komen waarvan jij denkt: ik kan me niet herinneren dat de vraag ‘Bent u voor of tegen verlaging van de vennootschapsbelasting?’ in de kieswijzer stond.
Wat dat betreft is de overheid net zo betrouwbaar als ict, want anders zouden we wel gewoon via de computer stemmen. Maar dat doen we niet. We stemmen gewoon weer met papier en potlood, want daar is blijkbaar heel moeilijk mee te frauderen. En zeker met die strenge kiescommissie vol gepensioneerde mannen die met slappe koffie achter een tafeltje zitten in de plaatselijke basisschool. En dit keer kunnen 70-plussers ook nog eens stemmen per post. Elektronische post? Nee, nee, gewone post, want we hebben veel meer vertrouwen in de schoolverlatende postbezorger dan in de firewall van de computer.
Stencilapparaat en enveloppen
Al met al is het wel erg dat we meer vertrouwen hebben in een stencilapparaat en enveloppen dan in een computer. Of zou het komen omdat de computer van de overheid is?
Lees ook