Weer goed nieuws de afgelopen week. We zijn de snelst groeiende sector van de Nederlandse economie. Leuk nieuws natuurlijk, maar ook wel een beetje raar nieuws toch?
De ict-sector is namelijk een ondersteunende sector en het is natuurlijk gek dat de ondersteuning sneller groeit dan datgene wat ze ondersteunt. Ict is natuurlijk geen doel op zich. De doelstelling van de NS is ook niet om zo veel mogelijk treinen inclusief conducteurs en machinisten te laten rijden. Het liefst ook nog met zo veel mogelijk spoorwegovergangen. Nee, ze willen zo veel mogelijk passagiers naar de plaats van bestemming brengen. Beide doelstellingen worden overigens niet gehaald.
Banen verdwijnen
Er werken inmiddels bijna een half miljoen mensen in de ict-sector. Het zinnetje ‘door automatisering verdwijnen alle banen’, wil ik dan ook niet meer horen. Het levert banen op! Tenminste in de ict-sector. De ene baan wordt door de andere vervangen.
Dat de ict-sector groeit komt (naast de uiteraard fors hogere tarieven) ook door ons efficiëntie-denken. We willen dat processen steeds efficiënter lopen. Bij elk proces dat handmatig door een mens wordt gedaan denken we ‘maar dit kan toch veel makkelijker?’. Met als gevolg dat we de mensen gaan vervangen door een computer. Maar die computer moet natuurlijk ook worden ingericht, beheerd, geüpdatet, er moet een back-up van worden gemaakt en vul maar aan. En dan heb ik het nog niet eens over die overbetaalde consultant die altijd bij de vergadering zit, maar waarvan iedereen zich afvraagt wat hij eigenlijk doet.
Druk om maken
Je kunt je dan ook afvragen of ons efficiëntie-denken wel zo efficiënt is. Elke euro die je aan ict uitgeeft zou toch twee euro moeten opleveren in een andere sector? Niet de ict-sector zou het snelst moeten groeien, maar juist andere sectoren dankzij de ict-sector. Maar ach, waar maak ik me druk om? We eten er lekker van.
Lees ook