Spoelstra spreekt: ICT-referendum

Ik zag van de week twee mensen midden in het winkelcentrum nogal heftig ruziemaken. Het was behalve luidruchtig, behoorlijk lachwekkend want op een gegeven moment hoorde ik de ene ruziemaker letterlijk tegen de ander zeggen: ‘Jij moet je mond dicht houden als je tegen me praat!’.

Het erge is: deze mensen mochten vorige week tijdens het referendum ook stemmen of we nu wel of geen handelsverdrag met Oekraïne zouden sluiten. Daarom ben ik dus ook niet zo’n democraat. Volgens de initiatiefnemers was het referendum een feest van de democratie. Helaas kwam bijna 70 procent van de genodigden niet op het feestje opdagen. Er bleven heel veel snoepzakken liggen.

Twee is nee

En natuurlijk werd er ‘nee’ gestemd. Dat is het makkelijkste. Rond je tweede levensjaar begin je met praten en één van de eerste woorden die je leert is ‘nee’. Vraag het maar aan ouders: ‘twee is nee’, roepen ze altijd. Oftewel, zodra we kunnen praten, zeggen we ‘nee!’. Premier Rutte zegt geen nee. Hij heeft al gezegd dat het kabinet zeker iets met de uitslag van het referendum gaat doen. In de papierversnipperaar gooien is ook iets doen, dus deze belofte gaat hij zeker nakomen.

Selectietrajecten voor nieuwe ict-systemen lijken ook steeds meer op referenda. Om maar zo veel mogelijk draagvlak te creëren moet tegenwoordig Jan en alleman erbij betrokken worden. En als we Jan en alleman zeggen, dan is dat inclusief die trage muts van de front-office. Ook zij beslist mee over misschien wel één van de belangrijkste ontwikkelingen van het bedrijf. Je kunt dan dus net zo goed iene miene mutte gaan doen, of zoals ze het in Gelderland noemen: een aanbesteding.

Meeste stemmen gelden

Je moet moeilijke beslissingen over laten aan mensen die er verstand van hebben. Het Nederlands elftal heeft ook maar één bondscoach en geen 17 miljoen. Nu is dit misschien een slecht voorbeeld en hadden we, als we een referendum over de opstelling hadden gehouden, het EK waarschijnlijk wel gehaald. Maar niet alles is geschikt om ‘de meeste stemmen gelden’ te laten tellen, en dat geldt zeker voor ict-trajecten. En trouwens ook voor handelsverdragen.