Als je tegenwoordig een willekeurig ict-bedrijf binnenloopt, dan is de kans heel groot dat je ergens een groepje onzekere mannen ziet staan. Ze hebben een groot bruin papier opgehangen, daarop briefjes geplakt en ze zeggen één voor één wat. Stand-ups noemen ze het.
Een stand-up, dat klinkt heel hip maar het is gewoon geboren uit kinderachtigheid. Niemand deed namelijk wat hij moest doen, dus dan gaan we maar elke ochtend een soort staande receptie houden en vertellen we elkaar wat we hebben gedaan en wat we gaan doen. Als je het ook nog Agile werken noemt, dan klinkt het ook nog wat minder kinderachtig. Natuurlijk het is ook goed voor het groepsgevoel, maar doe het dan direct goed en begin met een yell. ‘Een-twee-drie-vier-vijf-zes-zeven, waar is nou de planning gebleven?’.
De baas in huis
Agile is een toverwoord. Mijn vrouw en ik doen tegenwoordig thuis zelfs het huishouden Agile. ’s Ochtends heb ik ook een stand-up met mijn vrouw en vervolgens geeft zij mij een lijstje van dingen die ik die dag nog moet doen. Het klopt, ik ben inderdaad niet de baas in huis. Maar welke man wel?
Mochten er nu mannen zijn die dit lezen en denken, ik ben wel de baas, deze mannen moeten vanavond even een testje doen. Ga vanavond twee minuten eerder dan je vrouw naar bed en ga in plaats van op je eigen kant van het bed op de helft van je vrouw liggen. Je komt er dan namelijk binnen twee minuten achter dat je niet alleen niet de baas in huis bent maar ook nog eens dat je samenwoont met een vrouw die zo autistisch is als een pot chocopasta.
Planningen halen
Misschien moeten we niet Agile gaan werken maar gewoon meer vrouwen aannemen die ons lijstjes gaan geven met dingen die we nog moeten doen. Wedden dat planningen ineens wel gehaald gaan worden?
Lees ook